Κυριακή 29 Νοεμβρίου 2009

δες και ακου




Παρασκευή 20 Νοεμβρίου 2009

Come out and play







Are you afraid
Of things that go bump in the night?
Behind closet doors
Of things when you turn out the light
Don't be afraid of the night
There's a light in the dark burning bright
Don't be afraid
Don't be afraid
Don't be afraid...
...of the light

Come inside our world
An oyster 'round a pearl
You'll all be safe inside
A perfect place to hide, you'll see
Fun by decree
Ride above the storm
The average and the norm
A new found ecstacy
A wild fantasy come true
This one's for you
Oh, welcome to our show
Oh, welcome to our life
Just follow me and you'll set yourself free
Now won't you come out and play

Come out and play
Come on out and play
Come out and play
Come on out and play
Come out and play
Come on out and play
Come out and play
Come on out and play

Τρίτη 17 Νοεμβρίου 2009

γεννηθηκα.....

στη ρωγμή του χρόνου




Εδώ στη ρωγμή του χρόνου
Κρύβομαι για να γλιτώσω,
απ' του Ηρώδη το μαχαίρι
Μισολειωμένος στη Χιροσίμα σου
Κάτι προγόνων ξύδι και χολή
σ' αυτήν την άδεια πόλη

Εδώ στη ρωγμή του χρόνου
Θάβομαι για να μεστώσω
μες του Διογένη το πιθάρι
Στον όγδοο μήνα της, είναι η ελπίδα μου
Σχεδόν το βρέφος γύρω περπατά
καθώς εσύ κουρνιάζεις

Εδώ στη γιορτή του πόνου
Ντύνομαι να μην κρυώνω
του Ουλιάνωφ το μειδίαμα
Σαντάλια του Χριστού, φορώ στα πόδια μου
Πραίτορες, βράχοι πάνω μου σωρό
μα 'γω θα αναστηθώ

Παρασκευή 13 Νοεμβρίου 2009

μαλακίας συνέχεια...









Τετάρτη 11 Νοεμβρίου 2009

O MALAKAS



Δευτέρα 9 Νοεμβρίου 2009

Once Again

Με σκέφτηκες το ξέρω!

το νοιώθω όποτε περνάω από το μυαλό σου. Είχες καιρό να το κάνεις . Ένοιωθα την απουσία σου από την εγκεφαλική επικοινωνία μας.

Μου έχεις λείψει απίστευτα….

Θα έρθω…θα έρθω και πάλι, για δουλειά κι αυτή τη φορά… και θα είμαστε και πάλι πολύ κοντά. Πάρα πολύ κοντά. Δε θα σε ενοχλήσω. Όπως δεν το έκανα και την περασμένη φορά. Μα θα παρακαλάω εκείνο το υπέρτατο όν…. Ας μου το κάνει το χατίρι. Να σε δω μόνο για 2 λεπτά. Ας μη σου μιλήσω, να σε δω θέλω….

Χαζεύω τις φωτογραφίες σου… μου έχεις λείψει το καταλαβαίνεις;

Δε θέλω ΤΙΠΟΤΑ από σένα. Πάντα στο έλεγα, τίποτα απολύτως…

Δεν μπορώ να θέλω. Το ξέρω….μα γιατί να μην μπορούμε να μείνουμε δυο φίλοι που κάποτε αγαπήθηκαν; Γιατί δε μου μιλάς; Τι φοβάσαι; Ότι θα σε ενοχλώ; Δεν το νομίζω….δε σε ενόχλησα ποτέ, πρόσεχα σε τέτοιο σημείο που τελικά το εισέπραξες ως αδιαφορία…

Οπότε αυτό το αποκλείω. Δεν φοβάσαι αυτό…

Η μόνη εξήγηση που μπορεί να δώσει ο μελαχρινός μου εγκέφαλος είναι πως φοβάσαι πως αν μιλήσουμε θα είναι σα να βάζεις το ξύλο δίπλα στη φωτιά…

Αλλά αυτό πονάει … υπάρχει περίπτωση να με αγαπάς ακόμα; Μπα δε το πιστεύω…

Σίγουρα υπάρχει κάποια παρεξήγηση…

Ας τη λύσουμε ρε γαμώτο, ας τη λύσουμε. Η σιωπή είναι μεν χρυσός αλλά όπως λέει και η διαφήμιση ο χρυσός μας φέρνει πιο κοντά…

Πάρε ρε συ ένα τηλέφωνο. Μην τσιγκουνεύεσαι….

και δεν εννοώ τα λεφτά.

Τα αισθήματα μη τσιγκουνεύεσαι….