Σάββατο 24 Οκτωβρίου 2009

4UM

Τρίτη 20 Οκτωβρίου 2009

Τύχη ή ατυχία;

Ήμασταν σε απόσταση αναπνοής.
Όταν έφτασα στο προκαθορισμένο ραντεβού μου και ανακάλυψα το πόσο κοντά είναι στα λημέρια σου, έπαθα. Μου κάνουν πλάκα οι θεοί είπα…
Ένα βήμα και θα σε αντίκριζα, ένα βήμα και θα σου έλεγα ένα γεια…
Τα πόδια μου αρνήθηκαν να το κάνουν. Έλεγα πως αν ήθελε η τύχη θα μας έφερνε κοντά. Δεν το θέλησε. Μάλλον γιατί δεν το επιθυμείς εσύ. Γι αυτό και δε διέσχισα τους δυο δρόμους που μας χώριζαν.
Θα πεις κι άμα σε έβλεπα τι θα έβγαινε; Μάλλον θα έμπαινε.
Θα έμπαινε το μαχαίρι στη πληγή…
Μ αγαπάει ο θεός… αυτός με κράτησε μακριά σου. Μόνο αυτός το μπορούσε.
Κανένας άλλος. Τίποτε άλλο….
Δε θέλω να σου χαλάσω τη ζωή. Σ αγαπάω. Όχι με τη φτηνή αγάπη της ιδιοκτησίας.
Σ αγαπάω και θέλω να είσαι καλά, χαρούμενη…

Σου αφιερώνω αυτό το τραγούδι, κάθε του λέξη…..


Κυριακή 11 Οκτωβρίου 2009

Μετράω ανάποδα.

Σε λίγες ημέρες θα αναπνεύσω τον αέρα που αναπνέεις.
Θα περπατήσω στους δρόμους που περπατάς.
Παρακαλάω το θεό να σε πετύχω. Έτσι, χωρίς να το επιδιώξω, χωρίς να στηθώ για να σε δω.
Δεν θα το κάνω. Το αφήνω στην τύχη, αν θέλει θα συναντηθούμε.
Δεν είσαι η αφορμή του ταξιδιού. Είσαι όμως η αιτία. Δέχτηκα να το κάνω γιατί θέλω να σε νοιώσω στον αέρα, να μοιραστώ τις εικόνες που βλέπεις, τα vibes που νοιώθεις…
Είμαι τρελός το ξέρω, αλλά έτσι είμαι εγώ. Αν αγαπήσω, αγαπώ για πάντα.
Δεν κάνω τα πάντα. Δεν με παίρνει να τα κάνω, αν με έπαιρνε δεν θα σταμάταγα πουθενά….







Σκορπισμένες προτάσεις πήρα το θάρρος να σου γράψω
δεν προσπαθώ ότι έγινε να το αλλάξω
Δεν προσπαθώ να σώσω οτι ζήσαμε μαζί
δε ζητάω άλλη ευκαιρία ή μια δεύτερη αρχή
Είναι δύσκολο για μένα πρέπει να το συνηθίσω
τα όνειρα που κάναμε μου λένε να τ'αφήσω
Αυτές οι αναμνήσεις το χέρι μου κρατάνε
λόγια που ειπώθηκαν που την καρδιά μου σπάνε
Τελειώνει ο χειμώνας και η άνοιξη κοντεύει
το θάρρος που δεν είχαμε τώρα μου περισσεύει
τώρα που ο καθένας μόνος του τον δρόμο του τραβάει
απορώ ποιός απ'τους δυό μας τώρα πιο πολύ πονάει
Ποιός απ'τους δυό μας έχει φταίξει πιο πολύ
όσο έφταιξα εγω, έχεις φταίξει και συ
λένε έτσι στο τέλος τα φέρνει η ζωή
έτσι προσποιήσου πως δεν υπάρχει πληγή
Μπορεί να μην το θέλω μα μού 'ρχονται αναμνήσεις
μου 'χες πεί θα είμαι εδώ όποια στιγμή με ζητήσεις
Μα τις στιγμές που σε ζητούσα εσύ ήσουν απών
και όταν με ήθελες εσύ εγώ δεν ήμουν παρών
το χες πεί αρρωστημένο το χες πεί καρναβάλι
και μην πείς οτι μόνος μου τα σκέφτηκα πάλι
ότι κάναμε μαζί στο τέλος το σκοτώσαμε
σώθηκαν οι στιγμές δεν επιβιώσαμε
κάτι πήγε στραβά και τους θεούς θυμώσαμε
περίφανα και ψυχρά, μόνοι το τελειώσαμε
Έγινα λέξη που ξέχασαν τα χείλη σου
ενα απ' τα βράδυα που ο ύπνος δε σε πιάνειμου είχες πεί θα είμαι πάντα δίπλα σου
απορώ ποιος απ'τους δυό μας τώρα πιο πολύ πονάει
Καλοκαίρι έχει έρθει και γω μόνος μου θυμάμαι
πόσο ψεύτικα ήταν όλα λόγια δε μετράνε
απορώ αν μια φορά μου λεγες την αλήθεια
ή δικές μου εφευρέσεις τα δικά σου παραμύθια,
απορώ αν μια φορά κατάλαβες τι έχω
ή δε το ψαχνες πολύ γιατί όλα μαύρα τα βλέπω,
θέλω ακόμα να μου λύσεις άλλη μία απορία
πές μου αν σου περισσεύει ακόμα λίγη αδιαφορία
που να θέλεις να μου δώσεις λίγη ακόμα αχαριστία
αλλά καμιά φορά μιλάς και εσύ με την απέλπισία
ξέρω καταδικασμένη απ' την αρχή η ιστορία
ποτέ δεν το μετάνοιωσα κι ας είναι μαλακία
ξέρω ήταν σχέδια που έκανες στο μυαλό σου
και για καλοκαίρι με τον κυνισμό σου
θές να συναντηθούμε ξανά εγώ κι εσύ
ίσως ξαναβρεθούμε πάλι σε κείνο το νησί
ίσως σε κάποιον άλλον τα ίδια με μενα να λές
γιαυτό πέρνω την μοναξιά μαζί και πάμε διακοπές
Κάπου σε είδα πριν μέρες κρύφτηκα να μη με δείς
ηθικά μη μου μιλήσεις λόγια άσχετα να πείς
στο 'χα πεί θα είμαστε ξένοι, μου χες πεί θα μαστε εντάξει
πιο καλά που έγινε έτσι κι ας αργεί για να χαλάσει
ήσουν χαρούμενη και έτσι να είσαι πάντα ελπίζω
όμως να ακούς πότε πότε την μπαλάντα
εκείνη που ακούγαμε τη μέρα τη δικιά σου
έφτασε το φθινόπορο και τα γενέθλια σου
γιαυτό σου γράφω για να πώ χρόνια πολλά σου
σου εύχομαι να γίνουν όλα τα όνειρα σου
κι αν δεν είμαι μέσα, πια καθόλου δεν πειράζει
ΗΜΟΥΝ ΕΚΕΙ ΜΙΑ ΦΟΡΑ ΤΙΠΟΤΑ ΔΕΝ Τ' ΑΛΛΑΖΕΙ

Παρασκευή 9 Οκτωβρίου 2009

ξανθούλα μου

Ξέρω ότι το ξέρεις ότι εγώ έχω δίκιο σε αυτή τη φάση.
Το ξέρω, το κατάλαβα κι ας απειλείς…
Σε γνωρίζω δυο χρόνια και κάτι μήνες. Περάσαμε πολλά μου στάθηκες σε πολλά κι εγώ δεν ξηγήθηκα καλά. Με συγχώρεσες όμως γιατί γνωρίζεις πως ότι έκανα το έκανα από την υπερβολική αγάπη που σου έχω. Ξέρω πως είσαι αλλού δεν ξέρω βέβαια το που αλλά σέβομαι τη σιωπή σου. Αν ρώτησα στο μπλογκ το έκανα γιατί αναφέρθηκε -να τους χαίρεσαι και τους δυο-. Παραξενεύτηκα….και Ιωσήφ και ...και τους δυο….όποιος έχει τη μύγα θα πεις…
μου πέρασε από το μυαλό πως ίσως να είσαι με τον Πρέκα αλλά από την απάντηση σου κατάλαβα πως δεν είσαι. Φαντάζομαι πως το όνομα Ιωσήφ το χρησιμοποιείς έτσι για να ταιριάζει με τη Μαγδαληνή. Σε ξέρω καλά, δε θα έγραφες το όνομά του.
Πόσο μάλλον το Ιωσήφ. Ταράχτηκα όμως δε στο κρύβω.
Δεν απαντάς στα μειλ μου. τα χεις πάρει το ξέρω, σε ξέρω καλά. Χαίρομαι που σε ξέρω γιατί είμαι σίγουρος πως τα έχεις πάρει και με τον Πρέκα με τις μαλακίες που έγραψε δημόσια. Ε και να ξερε τι έκανε…πολύ χαρούμενος είμαι. Το έκανε το λάθος ο γατόβλαχος. Τι σκατά ζόρια τραβάει μαζί σου; Σε γουστάρει είναι σίγουρο. Ήθελα να ήξερα ο…Ιωσήφ… ή όπως τον ελένε τον λεβέντη σου δεν ενοχλείτε; Θα του χα σπάσει τα μούτρα εγώ. Μην ακούς που λέει για φιλίες, δεν είναι φίλος σου αυτός.
Σε γουστάρει με τρέλα. Γι αυτό και τα βάζει μαζί μου. Είμαι σίγουρος πως του έχεις μιλήσει για μας, αλλιώς προς τι τέτοιο μένος. Δεν έπρεπε ξανθούλα μου. Όχι ότι τον φοβάμαι αλλά τι να καταλάβει από μένα ο Πελοπονήσιος;

Σου αφιερώνω το τραγουδάκι…..





όταν πήρα το blog, μου είπες να σβήσω κάτι. Δεν το έκανα τότε.
Όπως πάντα είχες δίκιο…έσπευσα λοιπόν……

Πέμπτη 8 Οκτωβρίου 2009

για την ξανθούλα....




And I miss you(Like the deserts miss the rain)
And I miss you, yeah(Like the deserts miss the rain)
And I miss you, and I miss you(Like the deserts miss the rain)
And I miss you, yeah(Like the deserts miss the rain)
I step off the train I'm walkin' down your street again
And pass your door But you don't live there anymore
It's years since you've been there And now you've disappeared somewhere
Like outer space You've found some better placeAnd I miss you (Like the deserts miss the rain)And I miss youOh(Like the deserts miss the rain)
Could you be dead? You always were two steps ahead Of everyone
We'd walk behind while you would run
And the years have proved
To offer nothin since you move And you're long gone And i can't move on And I miss you(Like the deserts miss the rain)
And I miss you (Like the deserts miss the rain)
I step off the train I'm walkin' down your street again
Pass your door You don't live there anymore
And I miss you(Like the deserts miss the rain)
And I miss you, yeah(Like the deserts miss the rain)
And I miss you, and I miss you(Like the deserts miss the rain)
And I miss you, yeah(Like the deserts miss the rain)
Deserts miss the rain(Like the deserts miss the rain)
Like the deserts miss the rain
(Like the deserts miss the rain)